NOVI SAD –Na današnji dan 1975. godine umro je Ivo Andrić, pisac, dobitnik Nobelove nagrade za književnost, član Srpske kraljevske akademije. Studirao je književnost i istoriju u Zagrebu, Beču, Krakovu i Gracu i doktorirao istoriju u Gracu 1924. tezom “Razvoj duhovnog života u Bosni pod uticajem turske vladavine”. U Prvom svetskom ratu hapšen je i interniran od strane austrougarskih vlasti. U međuratnom periodu radi u diplomatiji, bio je ambasador Kraljevine Jugoslavije u Berlinu. U mladosti je pisao pesme (“Ex ponto”, “Nemiri”, “Lirika”). Odlikovao se vanrednom čistotom jezika i stilom, prefinjenim psihološkim analizama. Dela: romani “Na Drini ćuprija”, “Travnička hronika”, “Gospođica”, “Prokleta avlija”, “Omer-paša Latas” (nedovršen), zbirke pripovedaka “Nemirna godina”, “Žeđ”, “Jelena, žena koje nema”, “Znakovi”, “Deca”, “Kuća na osami”, putopisi i skice “Staze, lica, predeli”, meditativna proza “Znakovi pored puta”.
Tanjug